Kurs projektowania permakulturowego Permaculture Design Course PDC

per­ma­kul­tu­ro­wa zasa­da stref ↓

PermacultureZonesCone

Kla­sycz­ny kurs per­ma­kul­tu­ry trwa dwa tygo­dnie, pro­wa­dzo­ny jest w for­mie inten­syw­ne­go naucza­nia poprzez przy­kład, współ­pra­cę i wymia­nę doświad­czeń… Zwy­kle podzie­lo­ny jest na 12 tema­tów zgod­nie z roz­dzia­ła­mi książ­ki Bil­la Mol­li­so­na Per­ma­cul­tu­re: A Desi­gne­r’s Manu­al (pod­ręcz­ni­ka któ­ry sta­no­wi punkt odnie­sie­nia dla kursu).

Roz­dzia­ły Per­ma­cul­tu­re Desi­gners’ Manu­al:

  1. Wpro­wa­dze­nie
  2. Kon­cep­cje i ogól­ne zasa­dy projektowania
  3. Meto­dy projektowania
  4. Rozu­mie­nie natu­ral­nych wzorów
  5. Czyn­ni­ki klimatyczne
  6. Drze­wa oraz ich rola w obie­gu energii
  7. Woda
  8. Gle­ba
  9. Pra­ce ziem­ne i zaso­by naturalne
  10. Wil­got­ne tropiki
  11. Stra­te­gie na suszę
  12. Chłod­ny i zim­ny klimat
  13. Aqu­acul­tu­re (kul­tu­ra wodna)
  14. Stra­te­gie dla alter­na­tyw­nej glo­bal­nej wio­ski (tzw. struk­tu­ry niewidoczne)

perma_design

PDC w Bumi Lan­git Institute

Kontrkultura perma… rewolucja

Pema­kul­tu­rę, poza kla­sycz­ny­mi źró­dła­mi, moż­na wypro­wa­dzić z kontr­kul­tu­ry lat sie­dem­dzie­sią­tych 1)↓, wska­zu­je na to cho­ciaż­by czas powsta­nia ruchu, jak rów­nież jego cha­rak­ter. Zre­ali­zo­wa­ny w 2012 roku w Por­tu­ga­lii film Per­ma­cul­tu­re – join the r‑evolution (poni­żej) dobrze ilu­stru­je zjawisko.

Oglą­da­jąc ten fil­mik przy­po­mi­na się kul­to­wy Easy Rider, a dokład­nie frag­ment w któ­rym boha­te­ro­wie na moto­cy­klach docie­ra­ją do hip­pi­sow­skiej wio­ski… teatr, muzy­ka, taniec i śpiew. Natu­ra, kontrkultura…
 Miesz­kań­cy „easy-ride­ro­wej” hip­pi-wio­ski sta­ra­li się być samo­wy­star­czal­ni, widać jed­nak, że nie zna­li jesz­cze zasad per­ma­kul­tu­ry – sie­jąc ziar­no na wyschnię­tą zie­mię powin­ni przy­naj­mniej sto­so­wać meto­dę kulek z gli­ny Masa­no­bu Fuku­oka :-). W 1969 roku, kie­dy krę­co­no „Swo­bod­ne­go jeźdź­ca”, prak­tycz­ne roz­wią­za­nia per­ma­kul­tu­ro­we nie były zna­ne, a książ­ka mistrza Fuku­oka The One-straw Revo­lu­tion nie ist­nia­ła po angiel­sku. Nie tak jak obecnie. 

Refe­ren­ces
1 zbież­ność nazw moim zda­niem nieprzypadkowa

Permakulturowy trawnik? Angelo Eliades, Permaculture Research Institute 

Nie­na­wi­dzę traw­ni­ków… – Bill Mol­li­son w wywia­dzie Scot­ta Lon­do­na Per­ma­kul­tu­ra – cicha rewo­lu­cja.

Traw­ni­ki, nie­waż­ne czy się je kocha czy nie­na­wi­dzi, nale­żą do tych ele­men­tów nasze­go współ­cze­sne­go kra­jo­bra­zu, z któ­ry­mi jeste­śmy do tego stop­nia zży­ci, że nie zasta­na­wia­my się skąd się wzię­ły. Posia­da­my traw­ni­ki, bo „zawsze je mie­li­śmy”, lecz czy na pewno?
 Więk­szość prak­ty­ków per­ma­kul­tu­ry traw­ni­ków szcze­rze nie­na­wi­dzi, widząc mar­nu­ją­cą się pod ich zie­le­nią prze­strzeń, jaka mogła by być lepiej spo­żyt­ko­wa­na w upra­wie żyw­no­ści! Lecz jaki był­by efekt, moż­na prze­wrot­nie zapy­tać, gdy­by do „znie­na­wi­dzo­ne­go” traw­ni­ka zasto­so­wać zasa­dy zdro­we­go, eko­lo­gicz­ne­go (susta­ina­ble) pro­jek­to­wa­nia? Spró­buj­my zmie­rzyć się z tym kon­tro­wer­syj­nym pomy­słem i spró­bo­wać umie­ścić (uspra­wie­dli­wić) traw­nik w permakulturze!
 Na począ­tek, dla lep­szej per­spek­ty­wy pro­ble­mu, spójrz­my skąd wzię­ły się traw­ni­ki i dla­cze­go, mimo tru­dów z nimi zwią­za­nych, sta­ra­my się je utrzymywać.
Czy­taj dalej