Ruch spo­łecz­ny, „zało­żo­ny (czę­ścio­wo) na zasa­dach per­ma­kul­tu­ry”, w opar­ciu o pod­ręcz­nik Bil­la Mol­li­so­na Per­ma­cul­tu­re, a Desi­gners Manu­al (1988) i 12 zasad pro­jek­to­wa­nia per­ma­kul­tu­ro­we­go zaczerp­nię­tych z książ­ki Davi­da Holm­gre­na pt. Per­ma­cul­tu­re: Prin­ci­ples and Path­ways Bey­ond Susta­ina­bi­li­ty (2003). Zosta­ły one rów­nież zawar­te w stu­denc­kim pro­jek­cie Kin­sa­le Ener­gy Descent Action Plan pod opie­ką instruk­to­ra per­ma­kul­tu­ry Roba Hop­kin­sa w col­le­ge­’u Kin­sa­le Fur­ther Edu­ca­tion Col­le­ge w Irlan­dii… – wiki­pe­dia.

7 zasad prze­mian i 5 etapów

Ruch Trans­i­tion Towns wyróż­nia 7 zasad budo­wa­nia ruchu przemian:

1. Pozy­tyw­na wizja – jasno okre­ślo­na i prak­tycz­na wizja spo­łecz­no­ści nie­za­leż­nej od paliw kopal­nych. Nie wyty­ka­nie błę­dów – ale ofe­ro­wa­nie roz­wią­zań poprzez opo­wia­da­nie historii.
2. Udo­stęp­nie­nie ludziom infor­ma­cji i zaufa­nie, że podej­mą dobre decy­zje – ruch sta­ra się dostar­czać praw­dzi­wych infor­ma­cji, jed­nak nie naci­ska na podej­mo­wa­nie działań.
3. Włą­cza­nie i otwar­tość – w pro­ces prze­mian włą­czo­na jest cała spo­łecz­ność lokal­na, nie ma tu miej­sca na spo­sób myśle­nia „my kon­tra oni”.
4. Dzie­le­nie się i wspól­ne dzia­ła­nie – dzie­le­nie się doświad­cze­nia­mi i ucze­nie się na doświad­cze­niach innych.
5. Zbu­do­wa­nie odpor­no­ści – zdol­no­ści ludzi i firm do jak naj­ła­god­niej­sze­go przy­ję­cia gwał­tow­nych zmian.
6. Wewnętrz­na i zewnętrz­na prze­mia­na – psy­cho­lo­gia uza­leż­nień i beha­wio­ryzm poma­ga­ją zro­zu­mieć i zapo­biec nie­świa­do­me­mu sabo­to­wa­niu pro­ce­su zmian.
7. Sub­sy­diar­ność – samo­rząd­ność i podej­mo­wa­nie decy­zji na naj­bar­dziej odpo­wied­nim poziomie.

5 eta­pów
Począt­ko­wo ruch wyróż­niał 12 kro­ków (zwa­nych też skład­ni­ka­mi) two­rze­nia lokal­nej akcji prze­mian, jed­nak z cza­sem te zale­ce­nia ewo­lu­owa­ły w zło­żo­ny pro­gram, wyróż­nia­ją­cy 5 eta­pów, każ­dy z licz­ny­mi skła­do­wy­mi. Ruch jed­no­cze­śnie stwier­dza, że nie ma ide­al­nej recep­ty na zakła­da­nie lokal­nej ini­cja­ty­wy. Obec­nie (2013) pięć eta­pów for­mo­wa­nia lokal­nej akcji prze­mian to:

1. Począ­tek (m.in. two­rze­nie gru­py, włą­cza­nie i róż­no­rod­ność, wza­jem­ny sza­cu­nek, wizja, sztu­ka, two­rze­nie grup robo­czych, prze­mia­na wewnętrz­na)
2. Dal­sze kro­ki (m.in. umie­jęt­no­ści prak­tycz­ne, lokal­na żyw­ność, dostęp do zie­mi, edukacja)
3. Two­rze­nie powią­zań (m.in. two­rze­nie sie­ci ini­cja­tyw prze­mian, współ­pra­ca z radą miej­ską, lokal­ny­mi fir­ma­mi i mło­dzie­żą, opo­wia­da­nie historii)
4. Budo­wa­nie (m.in. plan odej­ścia od ener­gii, wspól­na przed­się­bior­czość, infra­struk­tu­ra lokal­na, wła­sność spół­dziel­cza, myśle­nie strategiczne)
5. Odważ się marzyć (zasa­dy prze­mian, inwe­sty­cje w prze­mia­ny, wymia­na doświadczeń)

WIKIPEDIA
Trans­i­tion Towns – wikipedia