Pół hek­ta­ra za wsią pozy­ska­ne trzy lata temu: dwa budyn­ki, traw­nik (dużo traw­ni­ka), krza­ko­wi­sko, sta­ry sad, lasek sosno­wo-brzo­zo­wy, stru­myk, bagien­ko. Pięk­ny kon­tekst, cho­ciaż tro­chę zanie­dba­ny. Po dwóch latach remon­tów naresz­cie przy­szedł czas na pra­ce rol­ne. Dotych­cza­so­we osią­gnię­cia: grząd­ka pod­nie­sio­na wg. meto­dy Pau­la Gaut­schi (tek­tu­ra, kom­post, zręb­ki, obor­nik kurzy), przy­cię­cie sadu i dosa­dze­nie drze­wek odmian tra­dy­cyj­nych, zadar­nie­nie brze­gów traw­ni­ka bar­win­kiem, wpro­wa­dze­nie natu­ral­ne­go nawo­że­nia, kom­po­sto­wa­nia, mikoryzy.
 Na ten rok pla­nu­ję pró­bę prze­mia­ny traw­ni­ka w łąkę kwia­to­wą, szam­bo eko, dwie nowe grząd­ki pod­nie­sio­ne i dwa inspek­ty z wyko­rzy­sta­niem sta­rych drew­nia­nych okien. Zale­ży mi też na wyszu­ki­wa­niu i testo­wa­niu miej­sco­wych odmian, na począ­tek zdo­by­łam tro­chę lokal­ne­go pro­sa gier­czyc­kie­go – zoba­czy­my jak pójdzie.
 Szu­kam innych per­ma­kul­tu­ry­stów w oko­li­cy – wymia­na doświad­czeń to pod­sta­wa. I link do pamięt­ni­ka: https://ekokompostella.wordpress.com/

Sad uzu­peł­nio­ny jesie­nią o jabłon­ki: papie­rów­ka, kosz­te­la, anto­nów­ka. Do tego cze­re­śnia, czar­ne porzecz­ki i agrest 

Bar­wi­nek zadar­nia­ją­cy brze­gi trawnika 

Grząd­ka przy­go­to­wa­na jesie­nią meto­dą back-to-eden, moje pierw­sze podej­ście do upra­wy permakulturowej. 

W lecie kuch­nia kaflo­wa słu­ży głów­nie do dosu­sza­nia ziół. 

Hor­ten­sja drze­wia­sta, kwit­nie zmie­nia­jąc kolor. Odcie­nia różo­we­go nabie­ra póź­nym latem.