Wykłady permakultury część czwarta

ZASADY PROJEKTOWANIA PERMAKULTUROWEGO: pre­zen­ta­cja wykła­du, biblio­gra­fia + mate­ria­ły extra… Dra­gon Dre­aming, czy­li meto­da śnie­nia Tęczo­we­go Węża, zasa­dy pro­jek­to­wa­nia Davi­da Holm­gre­na, wzor­ce w natu­rze i kul­tu­rze, świę­ta geo­me­tria, man­da­le, Carl Gustav Jung, Oskar Han­sen i for­ma otwarta..

Zasady projektowania permakulturowego Wykłady permakultury część 4

link na pre­zen­ta­cję: https://prezi.com/


BIBLIOGRAFIA


GRUPY FB

  • Per­ma­kul­tu­ra Kra­ków – gru­pa Fb
  • Per­ma­kul­tu­ra Poznań – gru­pa Fb
  • Per­ma­kul­tu­ra War­sza­wa – gru­pa Fb
  • Per­ma­kul­tu­ra Wro­cław – gru­pa Fb
  • Wieża – dom Junga C. G. Jung – z książki: Wspomnienia, sny, myśli

    Dzię­ki pra­cy nauko­wej z wol­na uda­wa­ło mi się oprzeć moje ima­gi­na­cje i tre­ści nie­świa­do­mo­ści na pew­nym grun­cie. Sło­wa i papier nie były wszak­że, w moich oczach, dość real­ne; trze­ba było jesz­cze cze­goś. Moje naj­skryt­sze myśli i wła­sną mą wie­dzę powi­nie­nem nie­ja­ko wyryć w kamie­niu – w kamie­niu wyryć moje cre­do. Tak naro­dzi­ła się wie­ża, któ­rą zbu­do­wa­łem sobie w Bol­lin­gen. Pomysł ten może wydać się nie­do­rzecz­ny, ale ja go zre­ali­zo­wa­łem; dało mi to nie tyl­ko nie­po­spo­li­tą satys­fak­cję, ale było też peł­nym zna­cze­nia spełnieniem.
     Od począt­ku mia­łem pew­ność, że trze­ba budo­wać nad wodą. Zawsze mnie pocią­gał szcze­gól­ny urok brze­gów gór­ne­go Jezio­ra Zury­skie­go, toteż w 1922 roku kupi­łem dział­kę w Bol­lin­gen. Znaj­du­je się ona w oko­li­cy Meni­rad i była dobrem kościel­nym – daw­ną wła­sno­ścią St. Gallen. 

    Począt­ko­wo nie myśla­łem o praw­dzi­wym domu, tyl­ko o par­te­ro­wej budow­li z pale­ni­skiem pośrod­ku i miej­sca­mi do spa­nia wzdłuż ścian – czymś w rodza­ju pry­mi­tyw­ne­go domo­stwa. Przed oczy­ma mia­łem obraz cha­ty afry­kań­skiej: pośrod­ku pło­nie oto­czo­ny kil­ko­ma kamie­nia­mi ogień, wokół toczy się życie rodzin­ne. W grun­cie rze­czy pry­mi­tyw­ne cha­ty są urze­czy­wist­nie­niem idei Cał­ko­wi­to­ści – rzec moż­na: cał­ko­wi­to­ści rodzin­nej, w któ­rej uczest­ni­czy nawet drob­ny inwen­tarz. Coś takie­go chcia­łem wła­śnie zbu­do­wać – domo­stwo odpo­wia­da­ją­ce pier­wot­nym uczu­ciom czło­wie­ka. Powin­no dawać poczu­cie bez­pie­czeń­stwa, nie tyl­ko w sen­sie fizycz­nym, ale tak­że psy­chicz­nym. Lecz już w cza­sie pierw­szych prac zmie­ni­łem plan, bo wyda­wał mi się zbyt pry­mi­tyw­ny. Zro­zu­mia­łem, że muszę zbu­do­wać praw­dzi­wy pię­tro­wy dom, a nie tyl­ko przy­cup­nię­tą do zie­mi cha­tę. Tak naro­dził się w 1923 roku pierw­szy okrą­gły dom. Kie­dy został ukoń­czo­ny, zoba­czy­łem, że jest to praw­dzi­wa wie­ża, w któ­rej moż­na zamieszkać.
     Uczu­cie spo­ko­ju i odno­wie­nia, jakie od począt­ku wią­za­ło się dla mnie z wie­żą, było nie­zwy­kle sil­ne. Wie­ża była dla mnie jak matecz­nik. Powo­li zaczą­łem jed­nak odno­sić wra­że­nie, że nie wyra­ża ona wszyst­kie­go, co jest do powie­dze­nia. Cze­goś tam jesz­cze bra­ko­wa­ło. Dla­te­go czte­ry lata póź­niej, w 1927 roku dołą­czo­na zosta­ła budow­la środ­ko­wa z anek­sem w kształ­cie wieży.
     Po jakimś cza­sie zno­wu mia­łem uczu­cie nie­do­sy­tu. I w tej for­mie budow­la wyda­wa­ła się pry­mi­tyw­na. Toteż w roku 1931 – znów minę­ły czte­ry lata – roz­bu­do­wa­łem aneks w kształ­cie wie­ży; teraz była to praw­dzi­wa wie­ża. W tej dru­giej wie­ży jed­no pomiesz­cze­nie prze­zna­czy­łem wyłącz­nie dla sie­bie. Myśla­łem przy tym o domach indyj­skich, w któ­rych z regu­ły jest jed­no pomiesz­cze­nie, choć­by kąt poko­ju oddzie­lo­ny zasło­ną, dokąd moż­na się wyco­fać. Medy­tu­je się tam przez pół godzi­ny czy może przez kwa­drans lub prak­ty­ku­je ćwi­cze­nia jogi. Czy­taj dalej

    ROŚLINY JUNGA

    Inte­re­so­wa­ły mnie rów­nież rośli­ny. Cią­gnę­ło mnie do nich z powo­du, jakie­go nie potra­fi­łem zro­zu­mieć, towa­rzy­szy­ło temu sil­ne poczu­cie, że roślin nie powin­no się wyry­wać i suszyć. To żyją­ce isto­ty, któ­re mają zna­cze­nie dopó­ki rosną i kwit­ną – ukry­te tajem­ni­cze zna­cze­nie, Boską myśl. Nale­ży im się podziw i filo­zo­ficz­na kontemplacja.”

    Carl Gustav Jung „Memo­ries, Dre­ams, Reflections”

    Zasady permakultury David Holmgren

    powy­żej ↑ gra­fi­ka ze stro­ny: permacultureprinciples.com

    Pod­sta­wę i cen­trum per­ma­kul­tu­ry sta­no­wią zasa­dy etycz­ne warun­ku­ją­ce sto­so­wa­nie 12-tu reguł pro­jek­to­wa­nia 1)↓. Ety­ka stoi na stra­ży ich wła­ści­wej reali­za­cji i odpo­wied­nie­go wpro­wa­dza­nia w życie.
     Regu­ły i zasa­dy są uni­wer­sal­ne; są wytycz­ny­mi, któ­re mogą pomóc w oso­bi­stej, eko­no­micz­nej, spo­łecz­nej i poli­tycz­nej reor­ga­ni­za­cji, cho­ciaż spo­so­by ich reali­za­cji będą zmie­niać się dosto­so­wu­jąc do kon­kret­nych warun­ków miej­sca i sytuacji.
     Każ­da zasa­da pro­jek­to­wa­nia może być punk­tem wyj­ścia, drzwia­mi, jakie otwie­ra­ją się i pozwa­la­ją ogar­nąć cały sys­tem myśle­nia, lecz z okre­ślo­nej per­spek­ty­wy, jaka (jeśli tyl­ko zosta­nie zacho­wa­na wraż­li­wość na wza­jem­ne powią­za­nia w roz­wa­ża­nej cało­ści – holi­stycz­ność pro­ble­mu) może uwy­dat­nić wie­lo­ra­kie pozio­my i aspek­ty zastosowania.

      Per­ma­kul­tu­ro­we zasa­dy etyczne
      • Tro­ska o ziemię
      • Tro­ska o ludzi
      • Spra­wie­dli­wy podział  2)↓rein­we­sto­wa­nie zysków w tro­skę o ludzi i ziemię

      Zasa­dy projektowania

      1. Obser­wuj i współdziałaj
      2. Zbie­raj i maga­zy­nuj energię
      3. Zadbaj o dochód
      4. Sto­suj samo­re­gu­la­cję i akcep­tuj feedback
      5. Sto­suj i dowar­to­ścio­wuj odna­wial­ne źró­dła i usługi
      6. Nie pro­du­kuj odpadów
      7. Pro­jek­tuj od ogó­łu do szczegółów
      8. Łącz raczej niż dziel
      9. Sto­suj spo­koj­ne i drob­ne rozwiązania
      10. Sto­suj i doce­niaj różnorodność
      11. Korzy­staj z obsza­rów gra­nicz­nych i ceń marginalność
      12. Wyko­rzy­stuj i dopo­wia­daj twór­czo na zmianę 

    patrz rów­nież: Toby Hemen­way Zasa­dy permakultury 

    Refe­ren­ces
    1 co do trzech zasad etycz­nych w śro­do­wi­sku per­ma­kul­tu­ro­wym panu­je zgo­da, nato­miast zasa­dy pro­jek­to­wa­nia [tutaj 12] cza­sem się róż­nią, cza­sem jest ich mniej lub więcej
    2 Ory­gi­nal­nie trze­cia z tych zasad w pod­ręcz­ni­ku Bil­la Mol­li­so­na Per­ma­cul­tu­re: A Desi­gne­r’s Manu­al (1988) sta­no­wi­ła: Ogra­nicz popu­la­cję i kon­sump­cję, co potem zosta­ło zmie­nio­ne na Spra­wie­dli­wy podział (Fair Sha­re), a nawet dzie­le­nie się nad­mia­rem, praw­do­po­dob­nie ze wzglę­du na łagod­niej­szy wydźwięk i łatwiej­sze spo­pu­la­ry­zo­wa­nie idei per­ma­kul­tu­ry… – wiki­pe­dia